Zbigniew Skrudlik

Jego kariera olimpijska została zapoczątkowana w Tokio w 1964 roku, kiedy to wraz z drużyną, w skład której wchodzili Witold Woyda, Egon Franke, Ryszard Parulski oraz Janusz Różycki, zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. Dwa lata później, na igrzyskach olimpijskich w Meksyku w 1968 roku, ponownie wystąpił w drużynie, w której skład wchodzili Zbigniew Skrudlik, Witold Woyda, Egon Franke, Ryszard Parulski i Adam Lisewski, uzyskując trzecią lokatę.

Skrudlik nie brał udziału w zawodach indywidualnych podczas obu olimpiad, jednak jego osiągnięcia w rywalizacji drużynowej były imponujące. Na Mistrzostwach Świata w Turynie w 1961 roku, w składzie zespołu z Parulskim, Franke, Woydą, Różyckim i Henrykiem Nielabą, zdobył brązowy medal. W kolejnych latach przedstawił również świetne wyniki, zdobywając srebrny medal w Paryżu w 1965 roku oraz brązowe medale na Mistrzostwach Świata w Buenos Aires (1962), Moskwie (1966) i Montrealu (1967).

W indywidualnych zmaganiach, Skrudlik osiągnął 4. miejsce we florecie podczas Mistrzostw Świata w Gdańsku w 1963 roku. Jest również dumnym posiadaczem tytułów Mistrza Polski we florecie, które zdobył w latach 1961 i 1963, a także trzykrotnie był wicemistrzem – w 1958 i 1968 we florecie oraz w 1962 w szpadzie.

Po zakończeniu kariery sportowej, Zbigniew Skrudlik podjął się roli trenera kadry narodowej florecistów. Pod jego przewodnictwem drużyna osiągnęła historyczny sukces, zdobywając podwójne mistrzostwo olimpijskie w Monachium w 1972 roku, gdzie Witold Woyda zwyciężył indywidualnie, a drużyna zdobyła złoto.

W uznaniu za swoje osiągnięcia, w 1972 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2013 roku udekorowany tytułem Honorowego Obywatela Miasta Jasła.