Edward Myśliwiec


Edward Stanisław Myśliwiec, urodzony 14 marca 1936 roku w Jaśle, to postać znana jako oficer Milicji Obywatelskiej oraz Policji. Jego działalność w tych instytucjach miała znaczący wpływ na lokalne społeczności. Myśliwiec, który zmarł 17 grudnia 2021 roku, zejście z tego świata pozostawiło po sobie trwały ślad w pamięci tych, którzy znali jego pracę oraz zaangażowanie.

Oprócz działań w mundurowych służbach, Edward Myśliwiec był również aktywnym działaczem samorządowym, co wskazuje na jego silne zainteresowanie współtworzeniem lokalnych wspólnot i podejmowaniem decyzji wpływających na życie mieszkańców. Jego działalność była przykładem jak pasja i zaangażowanie mogą służyć społeczności.

Życiorys

Edward Myśliwiec, urodził się 14 marca 1936 roku w Jaśle, jako syn Józefa. Po zakończeniu nauki w Technikum Elektrycznym w Krakowie, przez pięć lat pracował jako nauczyciel w Zasadniczej Szkole Elektrycznej w rodzinnym Jaśle. Jego kariera zawodowa doprowadziła go do funkcji funkcjonariusza Milicji Obywatelskiej. W ciągu dekady pełnił rolę kierownika Referatu ds. zwalczania Przestępczości MO w Jaśle. W 1970 roku przeniósł się do Sanoka, gdzie rozpoczął pracę jako zastępca komendanta Komendy Miejskiej MO w Sanoku, a w latach 70. i 80. objął stanowisko komendanta tej komendy w stopniu majora.

Do czerwca 1985 roku był szefem Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Sanoku, gdzie zastąpił go kapitan Stanisław Hadam. W końcu lat 80. uzyskał tytuł naczelnika Wydziału Dochodzeniowo-Śledczego Komendy Wojewódzkiej MO w Krośnie oraz Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w tym samym mieście. Po przekształceniu formacji w 1990 roku, kontynuował swoją karierę w Policji na tym samym stanowisku. W międzyczasie ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w 1991 roku przeszedł na emeryturę.

Myśliwiec pełnił także mandat radnego w Miejskiej Radzie Narodowej (MRN) w Sanoku, gdzie był wybierany trzykrotnie: w latach 1973, 1978 i 1984, zasiadając za każdym razem w Komisji Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego. Był naczelnikiem PZPR, a 6 czerwca 1975 roku został członkiem Egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Sanoku, gdzie został ponownie wybrany w maju 1981 roku. 27 stycznia 1984 roku objął funkcję zastępcy członka Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krośnie.

W 1994 roku, podczas wyborów samorządowych, bez powodzenia starał się o mandat radnego Rady Miasta Sanoka, kandydując jako emeryt z listy SLD. Rok później zaangażował się w działalność w Radzie Dzielnicy Olchowce, gdzie sprawował funkcję przewodniczącego rady, a potem również przewodniczącego zarządu dzielnicy. W 1998 roku, startując jako bezpartyjny z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej, z powodzeniem uzyskał mandat radnego Rady Miasta Sanoka III kadencji, który trwał do 2002 roku.

W 2000 roku, Myśliwiec został przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Rady Miejskiej Sanoka. Pomimo niepowodzenia w 2002 roku, kiedy to ubiegał się o reelekcję z listy Koalicyjny Komitet Wyborczy SLD–Unia Pracy, jego działalność samorządowa była wciąż aktywna. Od grudnia 2003 roku do maja 2015 roku zasiadał w radzie nadzorczej Sanockiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej sp. z o. o., pełniąc funkcję prezesa rady. W lutym 2008 roku, wziął również udział w pracach Gminnego Zakładu Komunalnego.

Edward Myśliwiec zmarł 17 grudnia 2021 roku. Jego prochy zostały pochowane 27 grudnia 2021 roku w kolumbarium na Cmentarzu Centralnym w Sanoku, w pobliżu miejsca, w którym wcześniej spoczęła jego żona, Antonina Myśliwiec (1940-2010). Para miała dwie córki.

Odznaczenia

Edward Myśliwiec otrzymał kilka znaczących odznaczeń w uznaniu za swoje zasługi społeczne i zawodowe. Poniżej przedstawiamy szczegóły dotyczące jego osiągnięć.

  • odznaka Specjalna Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej (1975),
  • odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1978),
  • odznaka honorowa „Za zasługi dla województwa krośnieńskiego” (1981).

Przypisy

  1. Antonina Myśliwiec. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 18.12.2022 r.]
  2. Kondolencje dla bliskich zmarłych. sanok.pl, 29.12.2021 r. [dostęp 31.12.2021 r.]
  3. Jolanta Ziobro. Nowa Rada Nadzorcza w SPGM. „Tygodnik Sanocki”, Nr 15 (1215), 10.04.2015 r.
  4. W spółce lepiej niż w mieście. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (1209), s. 11, 27.02.2015 r.
  5. Wybory do rady gminy: wyniki głosowania i wyniki wyborów. Gmina Sanok, powiat sanocki, województwo podkarpackie. Koalicyjny Komitet Wyborczy Sojusz Lewicy Demokratycznej - Unia Pracy. Okręg wyborczy nr 1. wybory2002.pkw.gov.pl. [dostęp 07.01.2018 r.]
  6. Kandydaci do Rady Miasta Sanoka – wybory 2002. „Tygodnik Sanocki”. Nr 40 (569), s. I, 04.10.2002 r.
  7. Jolanta Ziobro. Myśliwiec – szefem rewizyjnej. „Tygodnik Sanocki”. Nr 37 (462), s. 3, 15.09.2000 r.
  8. Franciszek Oberc. Wybory samorządowe w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 56, 2014 r. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  9. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. Tom IX, s. 432, 2006 r. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
  10. Krzysztof Kaczmarski: Działania Służby Bezpieczeństwa wobec ks. Adama Sudoła w latach 1957-1989. W: Krzysztof Kaczmarski, Andrzej Romaniak: Kryptonim „Agresor”. Ks. prałat Adam Sudoł w dokumentach Służby Bezpieczeństwa i Urzędu do Spraw Wyznań w latach 1957-1989. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2006, s. 46. ISBN 83-60380-07-4.
  11. Krzysztof Kaczmarski: Prześladowany. Działania Służby Bezpieczeństwa wobec księdza Adama Sudoła w latach 1957-1989. W: Kapłan wielkiej odwagi. Jubileusz 60-lecia kapłaństwa księdza prałata Adama Sudoła. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2004, s. 244. ISBN 83-919305-6-4.
  12. Marian Struś. Partia rzecznikiem interesu klasy robotniczej. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 10 (337), s. 3, 01-10.04.1985 r.
  13. Marian Struś. ORMO-wska rocznica. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 8 (335), s. 1-2, 10-20.03.1985 r.
  14. Stan bezpieczeństwa i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 13 (304), s. 1-2, 01-10.05.1984 r.
  15. Z obrad Miejskiej Konferencji Sprawozdawczo-Programowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 2 (258), s. 3, 10-20.01.1983 r.
  16. Zakładowa uroczystość 30-lecia ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 8 (264), s. 2, 10-20.03.1983 r.
  17. Władysław Stachowicz. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 237, 239, 2008 r. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  18. Zuchwała kradzież ikon z cerkwi w skansenie. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 33 (468), s. 1-2, 20-30.11.1988 r.
  19. Kandydata do Rady Miasta Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (358), s. 8, 18.09.1998 r.
  20. A b c d e f g h i j Radni nowej kadencji. Edward Myśliwiec. „Tygodnik Sanocki”. Nr 50, s. 5, 11.12.1998 r.
  21. A b c d e f Bartosz Błażewicz. Olchowce. Edward Myśliwiec. „Tygodnik Sanocki”. Nr 51-52, s. 6, 22-29.12.1995 r.

Oceń: Edward Myśliwiec

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:17