Kazimierz Wojciechowski, w pełni znany jako Kazimierz Wojciechowski SDB, to postać o niezwykle poruszającej historii. Urodził się 16 sierpnia 1904 roku w Jaśle, a jego życie tragicznie zakończyło się 27 czerwca 1941 roku w obozie KL Auschwitz.
Był on polskim duchownym rzymskokatolickim oraz członkiem Zgromadzenia Salezjańskiego. Dzięki swoim bezkompromisowym wartościom i oddaniu Bogu, został w Kościele katolickim ogłoszony Sługą Bożym.
Jego działalność misyjna i duchowa została brutalnie przerwana, gdy został aresztowany przez Gestapo. Uwięzienie w obozie Auschwitz, które dla wielu oznaczało piekło na ziemi, stało się jego tragicznym losem. W obozie Wojciechowski został zabity przez więźnia funkcyjnego, znanego jako kapo, co ilustruje ogromne cierpienia, które musiały towarzyszyć nie tylko jemu, ale i wielu innym, którzy podzielili jego los.
Życiorys
Kazimierz Wojciechowski urodził się jako jedno z trojga dzieci Andrzeja oraz Marii Bosków. W 1916 roku rozpoczął swoją drogę w Zakładzie im. Ks. Bosko w Oświęcimiu. Dwa lata później, w 1920 roku, trafił do nowicjatu mieszczącego się w Kleczy Dolnej. To właśnie tam, 2 października 1921 roku, złożył swoje śluby zakonne. Po pomyślnym zakończeniu nauki matury w Krakowie, kontynuował edukację, zdobywając wykształcenie filozoficzne w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Salezjańskiego.
Później został wysłany do seminarium w Lądzie, gdzie miał okazję nauczać chłopców matematyki oraz muzyki. Jego umiejętności artystyczne pozwalały mu także prowadzić zajęcia śpiewu w różnych Zakładach salezjańskich, takich jak Antoniewo, Aleksandrów Kujawski, Oświęcim oraz Warszawa. W 1930 roku rozpoczął drugą część swoich studiów, koncentrując się na teologii w Krakowie, a w tym czasie zasłynął jako twórca chóru śpiewaczego. Kazimierz założył również klub sportowy dla młodych w Oratorium przy parafii św. Stanisława Kostki, gdzie aktywnie angażował się w życie społeczne. 19 maja 1935 roku, z rąk biskupa Stanisława Rosponda, odebrał święcenia kapłańskie.
Po uzyskaniu święceń, Wojciechowski zajął się nauczaniem religii w Krakowie, będąc równocześnie odpowiedzialnym za kierownictwo Oratorium i Katolickich Stowarzyszeń Młodzieżowych.
Pobyt w KL Auschwitz i męczeńska śmierć
Jednakże jego życie uległo dramatycznej zmianie w 1941 roku, gdy 23 maja został aresztowany przez Gestapo i umieszczony w więzieniu Montelupich. Wkrótce potem zadecydowano o jego przewiezieniu do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie nadano mu numer obozowy 17342. W warunkach obozowych doświadczył okrucieństwa oprawców, przetrzymywany w brutalnych warunkach, był bity oraz maltretowany, a także doznał straty zębów w wyniku przemocy.
27 czerwca 1941 roku podczas pracy w kamieniołomie doszło do tragicznego incydentu, w którym kapo zrzucił na niego oraz Franciszka Harazima ciężką belkę, demonstracyjnie stając na niej i tym samym odbierając im życie. Tego samego dnia, w tym samym miejscu, zginęli także księża salezjanie Jan Świerc oraz Ignacy Dobiasz, co podkreśla tragiczną rzeczywistość, w jakiej przyszło im żyć.
Proces beatyfikacyjny
Proces beatyfikacyjny Kazimierza Wojciechowskiego, jednego z 122 Sług Bożych, rozpoczął się 17 września 2003 roku. Jest to część większego projektu, w ramach którego przenosimy się w czasie do drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej.
Etap diecezjalny, który miał miejsce w Pelplinie, zakończył się 24 maja 2011. Po tym istotnym wydarzeniu wszystkie zgromadzone dokumenty zostały przekazane do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie.
Upamiętnienie
Warto zauważyć, że imię ks. Kazimierza Wojciechowskiego jest upamiętnione w przestrzeni publicznej przez jedno z rond mieszczących się w Jaśle, w dzielnicy Żółków.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Karol Fischer | Roman Kostikow | Piotr Steczkowski | Jan Wawszczak | Jan Mikosz | Aleksander ObercOceń: Kazimierz Wojciechowski (duchowny)