Bolesław Kostkiewicz to postać, której życie i osiągnięcia są prawdziwie godne uwagi. Urodził się 25 lipca 1908 roku w Jaśle, a swoje ostatnie dni spędził w Zielonej Górze, gdzie zmarł 23 marca 2011 roku.
Był on polskim dowódcą wojskowym, który uzyskał tytuł pułkownika w Wojsku Polskim. Przez wiele lat angażował się w działalność społeczną jako Honorowy Prezes Rodziny Jazłowieckiej. Z profesji był inżynierem leśnikiem, co podkreśla jego związek z naturą oraz ochroną środowiska.
Oprócz swoich osiągnięć wojskowych, Bolesław Kostkiewicz wykazał się również znacznymi zasługami w dziedzinie polskiego łowiectwa, będąc uznawanym za nestora myślistwa w regionie lubuskim. Jego pasja do łowiectwa oraz zaangażowanie w promowanie tej formy działalności przyczyniły się do rozwoju społeczności myśliwych w Polsce.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Bolesław Kostkiewicz przyszedł na świat 25 lipca 1908 roku, w Jaśle, które znajduje się w zaborze austriackim. Jego edukacja rozpoczęła się na Akademii Rolniczej w Dublanach, w pobliżu Lwowa. Wskutek zniszczeń jakie niosła ze sobą wojna polsko-ukraińska, uczelnia została przeniesiona do Lwowa, gdzie utworzono oddzielny Oddział Rolniczy. W 1935 roku ukończył studia na Wydziale Rolniczo-Lasowym Politechniki Lwowskiej. Po zakończeniu służby wojskowej, trafił do 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich stacjonującym we Lwowie.
II wojna światowa
W sierpniu 1939 roku, Bolesław został zmobilizowany do wojska oraz wziął udział w kampanii wrześniowej, zdobywając stopień porucznika rezerwy. Książka pisze o jego zaangażowaniu w walki nad Bzurą oraz udziałach w bitwach pod Górkami Kampinoskimi, Sierakowem oraz w szarży pod Wólką Węglową, gdzie pełnił funkcję dowódcy 1 plutonu w 4 szwadronie 14 PUJ. W obronie Warszawy przejął dowodzenie szwadronem po poległym poruczniku Alfredzie Godlewskim 16 września. Za te heroiczne czyny otrzymał Krzyż Walecznych. Od października 1939 roku do stycznia 1945 roku był w niewoli, przebywając w Oflagu II C Woldenberg (dzisiejszy Dobiegniew).
Okres powojenny
Praca leśnika w Lasach Państwowych
Po uwolnieniu z obozu jenieckiego, Kostkiewicz rozpoczął pracę w Lasach Państwowych. Ustanowił się pionierem administracji leśnej na Ziemiach Zachodnich. W 1945 roku zainicjował organizację Nadleśnictwa Ołobok na ziemi świebodzińskiej, gdzie pełnił funkcję nadleśniczego przez blisko 30 lat. Po przejściu na emeryturę w 1974 roku, posiadał tytuł podpułkownika w stanie spoczynku. Cieszył się licznymi odznaczeniami, a w dniu 25 lipca 2008 roku Prezydent RP Lech Kaczyński uhonorował go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za jego ważny wkład w działania na rzecz niepodległości Polski oraz rozwój polskiego leśnictwa.
Działalność w PZŁ
Kostkiewicz był pasjonatem myślistwa oraz wieloletnim członkiem Polskiego Związku Łowieckiego. Został myśliwym w epoce II Rzeczypospolitej, przynależąc do Małopolskiego Towarzystwa Łowieckiego we Lwowie. Po wojnie przyczynił się do założenia Stowarzyszenia Łowieckiego w Świebodzinie. W styczniu 1946 roku, powołał jedno z pierwszych kół myśliwskich na Ziemi Lubuskiej, obecnie znane jako Koło Łowieckie „Odyniec” w Świebodzinie, a w 1996 roku zyskał tytuł honorowego prezesa. Niestety, na początku lat 50. zawężono mu możliwości polowania. Jako członek Polskiego Stronnictwa Ludowego stracił pozwolenie na broń z przyczyn politycznych. Wiosną 1958 roku, współpracując z innymi myśliwymi, stworzył Koło Łowieckie we wsi Skąpe, nadając mu nazwę „Ponowa”, które do dziś funkcjonuje z pełnym wyposażeniem łowieckim i całoroczną opieką nad zwierzyną. Po przejściu na emeryturę i zmianie miejsca zamieszkania, Kostkiewicz przestał być aktywnym członkiem KŁ „Ponowa”, przenosząc swoją przynależność do KŁ „Dąbrowa” w Świebodzinie.
W trakcie wielu lat zaangażowania w polski związek łowiecki, pełnił różne funkcje w okręgowych oraz wojewódzkich strukturach PZŁ w Zielonej Górze. Był członkiem Wojewódzkiej Rady Łowieckiej, a także Sądów Łowieckich i Komisji Hodowlanej. Jako delegat, wielokrotnie reprezentował myśliwych lubuskich na Krajowym Zjeździe PZŁ. 25 lipca 2008 roku uhonorowano go Złotym Kordelasem Leśnika Polskiego. 22 grudnia 2009 roku, minister obrony narodowej awansował go na stopień pułkownika, w uznaniu jego zasług w walce o niepodległość Polski. Zmarł 23 marca 2011 roku w Zielonej Górze.
Odznaczenia i wyróżnienia
Bolesław Kostkiewicz otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień, które świadczą o jego znaczących zasługach oraz zaangażowaniu w różne dziedziny życia społecznego i zawodowego. Wśród najważniejszych wyróżnień znajdują się:
- krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 25 lipca 2008,
- krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- krzyż Walecznych – przyznany dwukrotnie,
- medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”,
- medal Rodła,
- medal „Pro Memoria”,
- odznaka Honorowa „Złom” przyznana przez Polski Związek Łowiecki,
- medal Św. Huberta,
- złoty medal „Zasługi Łowieckiej”,
- złoty medal „Za zasługi dla łowiectwa zielonogórskiego”,
- złoty Kordelas Leśnika Polskiego, przyznany 25 lipca 2008.
Te odznaczenia odzwierciedlają nie tylko jego osobiste osiągnięcia, ale również aktywny wkład w rozwój łowiectwa oraz obronność kraju.
Przypisy
- M.P. z 2009 r. nr 17, poz. 211.
- Pułkownikowski awans dla 101-latka. www.wp.mil.pl, 22.12.2009 r. [zarchiwizowane z tego adresu 04.03.2016 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Czesław Obtułowicz | Zbigniew Drzymuchowski | Henryk Dobrzański | Jan Gabryś (generał III RP) | Marian Chełmecki | Edward Pilch | Bolesław Dunikowski | Adam Puzoń | Roman Myśliwiec (żołnierz) | Wacław Brzozowski (wojskowy) | Ludwik Machalski | Wilhelm Jan Fedórko | Franciszek Wilkoń | Eugeniusz Nowakiewicz | Edward Madej | Adam FedorkoOceń: Bolesław Kostkiewicz