Bolesław Dunikowski

---

Życiorys

Urodziny Bolesława Dunikowskiego miały miejsce 1 października 1875 roku w mieście Jasło. Był synem Jana oraz Henryki, z domu Neronowicz. Swoją edukację rozpoczął w gimnazjum oo. Jezuitów, które mieściło się w Bąkowicach w pobliżu Chyrowa. Jego studia na kierunku prawa ukończył na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Po zakończeniu nauki Dunikowski związał się z armią c. i k., zdobywając doświadczenie w różnych rolach. W latach 1903-1911 pełnił funkcję sędziego w sądzie garnizonowym w Krakowie, a później swoje obowiązki wykonywał w Stanisławowie, a także w Tarnowie. Po wybuchu I wojny światowej, od 1 sierpnia 1914 roku, aż do kolejnych lat, zajmował stanowisko naczelnika sądu oraz referenta prawnego w sądzie Komendy Wojskowej w Przemyślu.

Dnia 1 kwietnia 1915 roku Dunikowski został odkomenderowany do Legionów Polskich, a już od 1 stycznia 1916 roku awansował na stopień kapitana audytora. Wiosną 1916 roku znalazł się w Komendzie Grupy Polskich Legionów, a jego kariera wojskowa rozwijała się dalej, gdyż 24 listopada 1916 roku otrzymał tytuł majora audytora. Od 1 października 1917 roku pełnił funkcję kierownika Sądu Polowego Polskiego Korpusu Posiłkowego, a w roku 1918 zasilił szeregi austriackiej 4 Armii.

W momencie odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 roku, Dunikowski został włączony do Wojska Polskiego, gdzie przydzielono go do sądownictwa wojskowego. Służył jako oficer Armii „Wschód” w takich miastach jak Przemyśl, Lwów i Kraków. Uznanie jego dotychczasowych osiągnięć doprowadziło do awansu na pułkownika audytora w korpusie oficerów sądowych, z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku. 27 listopada 1922 roku przeszedł na stan spoczynku.

Po zakończeniu służby wojskowej Dunikowski osiedlił się w Krakowie jako emerytowany oficer. Cieszył się aktywnością społeczną, będąc członkiem zwyczajnym Towarzystwa Miłośników Historii. Po długim życiu, które pozostawiło trwały ślad w historii, zmarł w Krakowie 9 marca 1927 roku. Jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim (kwatera S, rząd północno-zachodni).

Żoną Bolesława Dunikowskiego była Janina, z domu Rożnowska.

Odznaczenie

Bolesław Dunikowski był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa, który dodatkowo posiadał dekorację wojenną. To prestiżowe wyróżnienie przyznane zostało w Austro-Węgrzech w 1916 roku.

---

Oceń: Bolesław Dunikowski

---