Waldemar Michowicz

---

Życiorys

Edukacja i młodość

Waldemar Michowicz rozpoczął swoją edukacyjną podróż w Jaśle, gdzie ukończył szkołę podstawową oraz dwa lata gimnazjum. W 1946 roku, w celu dalszej nauki, przeniósł się z rodziną do Świdnicy. Tam kontynuował kształcenie w Liceum im. Jana Kasprowicza. Po zakończeniu liceum, w 1949 roku, zdecydował się na studia na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Łodzi. Ukończył je w 1952 roku, uzyskując dyplom nauczyciela, co zaowocowało nakazem pracy w szkole podstawowej w Opocznie.

W 1953 roku, w poszukiwaniu nowych wyzwań intelektualnych, podjął studia magisterskie na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego, które miały ogromny wpływ na jego późniejszą karierę naukową.

Działalność naukowa

W 1955 roku, po zakończeniu swoich studiów, Michowicz rozpoczął pracę w Katedrze Historii Powszechnej Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie objął stanowisko asystenta. To tutaj, w 1962 roku, obronił swoją rozprawę doktorską na temat Wypowiedzenie przez Polskę traktatu o ochronie praw mniejszości narodowych w Lidze Narodów w 1934 roku, pod kierunkiem znanego profesora Józefa Dutkiewicza.

W latach 1965–1966 zdobył cenne doświadczenie jako stypendysta w Institut Universitaire des Hautes Etudes Internationales w Genewie. W 1984 roku habilitował się na podstawie monografii pt. Genewska Konferencja Rozbrojeniowa (1932–1937) a dyplomacja polska. Widać wyraźnie, że jego praca była doceniana, ponieważ już w 1987 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1990 stał się profesorem zwyczajnym.

W ciągu swojej kariery, pełnił szereg ważnych funkcji, w tym był wicedyrektorem Instytutu Historii w latach 1973–1975, dziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego od 1975 do 1981, oraz kierownikiem Katedry Historii Powszechnej Nowożytnej i Najnowszej do 1994 roku. Jego zaangażowanie w rozwój instytucji akademickiej zostało potwierdzone przez rolę prorektora ds. współpracy międzynarodowej (1990–1993) oraz dyrektora Instytutu Studiów Międzynarodowych (1994–2000) na Uniwersytecie Łódzkim.

W 1982 roku zainicjował powstanie Centrum Badań nad Pokojem przy Uniwersytecie Łódzkim, gdzie objął stanowisko kierownika. Po śmierci, stał się jego patronem. Należał do międzynarodowej społeczności naukowej, uczestnicząc w Międzynarodowym Kongresie Nauk Historycznych w Moskwie (1970) oraz Stuttgarcie (1985). Zasiadał również w Radzie Archiwalnej przy Ministerstwie Edukacji Narodowej, angażując się w działalność Komitetu Redakcyjnego kwartalnika Dzieje Najnowsze od 1975 roku oraz przewodnicząc Komitetowi Redakcyjnemu półrocznika „Polish Peace Research Studies”, wydawanego przez Oddział Polskiej Akademii Nauk w Łodzi.

Działalność społeczna

Od początku swojej kariery, Michowicz angażował się w życie społeczne, stając się członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego w 1952 roku. W ciągu lat pełnił różne funkcje, w tym wiceprezesa Rady Zakładowej ZNP w Uniwersytecie Łódzkim (1969–1973) oraz wiceprezesa Zarządu Okręgu ZNP w Łodzi (1972–1974). Jego działalność obejmowała także członkostwo w Sekcji Nauki Zarządu Głównego (1972–1980) i wiceprezesa ZG ZNP (1976–1980).

Aktwnie reprezentował ZNP w Światowej Federacji Pracowników Nauki, będąc członkiem jej Rady Wykonawczej w latach 1976–1981 oraz 1983–1994. Przewodniczył Komitetowi Rozbrojeniowemu ŚFPN w latach 1991–1994. Od 1981 roku pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyjaciół ONZ, a w latach 1980–1985 był członkiem Rady Naczelnej Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną „Polonia”. Jego dokonania zostały uwiecznione na cmentarzu, gdzie został pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi.

Członkostwo w organizacjach naukowych

Waldemar Michowicz aktywnie działa w kilku organizacjach naukowych, wnosząc swój wkład w rozwój badań i nauki w Polsce. Jego przynależność do renomowanych instytucji jest świadectwem uznania jego pracy w dziedzinie historii i nauk społecznych.

• Polska Akademia Umiejętności – honorowy członek korespondent od 1996 roku,
• Polskie Towarzystwo Historyczne,
• Łódzkie Towarzystwo Naukowe,
• Komitet Nauk Historycznych oraz Komitet Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk.

Dzięki tym osiągnięciom Waldemar Michowicz przyczynia się do wyzwań intelektualnych oraz promowania wiedzy w polskim społeczeństwie. Jego zaangażowanie w działalność tych organizacji stanowi istotny element jego kariery akademickiej.

Odznaczenia i nagrody

Waldemar Michowicz otrzymał liczne odznaczenia i nagrody, które są dowodem na jego znaczący wkład w różne dziedziny. Wśród nich znajdują się:

• krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1975 roku,
• złoty krzyż zasługi, uzyskany w 1970 roku,
• medal Komisji Edukacji Narodowej, otrzymany w 1975 roku,
• nagroda Miasta Łodzi, przyznana w 2001 roku.

Wybrane publikacje

W dorobku naukowym Waldemara Michowicza znajduje się wiele znaczących publikacji dotyczących historii, dyplomacji oraz ruchów wyzwoleńczych. Poniżej przedstawiamy wybrane tytuły:

• Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1959,
• Ruchy wyzwoleńcze w krajach Azji 1850–1914: Indie, Chiny, Japonia, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych 1960,
• Walka dyplomacji polskiej przeciwko traktatowi mniejszościowemu w Lidze Narodów w 1934 roku, Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe – Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1963,
• Trzydziesta rocznica powstania PPR: materiały z sesji naukowej, red. Waldemar Michowicz, Łódź: Okręgowy Ośrodek Metodyczny m. Łodzi 1972,
• Walka ZSRR o rozbrojenie w okresie międzywojennym, Warszawa: Zakład Historii Stosunków Polsko-Radzieckich PAN 1972,
• Międzynarodowa sytuacja Europy w przededniu II wojny światowej, Warszawa: GKBZH 1979,
• Wczoraj, dziś i jutro Łodzi: materiały sesji naukowej wyższych uczelni [Łódź, 27–28 maja] (1974 r.), pod red. Waldemara Michowicza, Łódź: UŁ 1979,
• Genewska Konferencja Rozbrojeniowa (1932–1937) a dyplomacja Polska, Łódź: Uniwersytet Łódzki 1984,
• Polish Peace Research Studies: a semi-annual journal, t. 1–2, red. Waldemar Michowicz, Wrocław – Łódź 1988–1989,
• Genewska Konferencja Rozbrojeniowa 1932–1937 a dyplomacja polska, Łódź: Wydaw. Łódzkie 1989,
• (współautorzy: Henryk Batowski, Adam Zamoyski), Działalność dyplomatyczna i polityczna Edwarda Raczyńskiego: w stulecie urodzin, Łódź: PAN. Oddział 1994,
• Historia dyplomacji polskiej (połowa X-XX w.), t. 5: 1939–1945, pod red. Waldemara Michowicza, Warszawa: PWN 1999,
• Historia dyplomacji polskiej X-XX w., pod red. Gerarda Labudy i Waldemara Michowicza, Warszawa: Wydaw. Sejmowe – Kancelaria Sejmu 2002,
• The history of Polish diplomacy X-XX c., eds Gerard Labuda, Waldemar Michowicz, Warsaw: The Sejm Publishing Office 2005,
• Laureaci Pokojowej Nagrody Nobla, pod red. Waldemara Michowicza i Roberta Łosia, Łódź: Polska Akademia Nauk. Oddział 2008,
• Ze studiów nad brytyjską polityką zagraniczną XX wieku, pod red. Waldemara Michowicza, Roberta Łosia, Przemysława Żurawskiego vel Grajewskiego, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 2009,
• Historia dyplomacji polskiej (połowa X-XX w.), t. 6: 1944/1945–1989, pod red. Wojciecha Materskiego i Waldemara Michowicza, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych 2010,
• United Nations Organisation and the international security system, ed. by Waldemar Michowicz, Janusz Symonides, Robert Łoś, transl. Anna Grudzińska, Krystyna Krzemińska, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 2010.

---

Oceń: Waldemar Michowicz

---