Michał Teodor Mendys

---

Życiorys

Michał Teodor Mendys był synem Franciszka oraz Magdaleny z Konckich. Swoją edukację rozpoczął w gimnazjum w Jaśle, a w roku 1913 podjął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego. W 1917 roku został powołany do armii austriackiej. Ukończył studia z zakresu historii na Uniwersytecie Lwowskim.

W 1924 roku, pod kierownictwem Stanisława Zakrzewskiego, uzyskał stopień doktora. Tematem jego pracy był Władysław II na wygnaniu w latach 1146–1159. Mendys aktywnie uczestniczył w życiu naukowym, będąc członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie. W latach 1929–1931 zajmował się administracją jako naczelnik wydziału w Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego.

W trakcie lat 30. XX wieku pełnił rolę dyrektora departamentu szkolnictwa średniego w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1935 roku objął stanowisko dyrektora Archiwum Skarbowego w Warszawie. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie – zginął w powstaniu warszawskim.

Po śmierci został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w kwaterze A 25-17-21. Był żonaty z Janiną Zofią z Frenklów.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje Michała Teodora Mendysa, które odzwierciedlają jego wkład w historię oraz badania naukowe:

• Podejrzane listy Eugenjusza III w sprawach Władysława II, Lwów: Towarzystwo Historyczne, 1924,
• Udział Władysława II w krucjacie roku 1147, Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1927.

---

Oceń: Michał Teodor Mendys

---